معرفی مسگری توسط کارشناس رسمی دادگستری رشته صنایع دستی

مس قدمتی به اندازه تاریخ بشریت دارد.زمانی که انسان های اولیه برای رفع نیازهایشان به فلز روی آوردند، مس اولین گزینه بود. استخراج آن راحت تر از سایر فلزات بود و به طور خالص در طبیعت یافت می شد. بنابر نظر کارشناس رسمی دادگستری رشته صنایع دستی و باستان شناسی و شواهد موجود قدمت استفاده از این فلز با ارزش به 9500 سال پیش از میلاد باز می گردد.

تاریخچه مسگری در ایران

هنر مسگری یکی از قدیمی ترین صنایع دستی ایران است که از دوران گذشته تاکنون در کشورمان رواج دارد. این هنر بی نظیر و کاربردی مخصوص به بخش بخصوصی از کشورمان نسیت و ردپای این هنر را می توان در شهرهای زنجان، کاشان، اصفهان، کرمان  و … یافت.

بازار کار صنعت مسگری

برخلاف فواید بی شماری که ظروف مسی برای بدن دارد، متاسفانه این روزها دیگر مثل سالهای گذشته رونق ندارد. اگر به بازارهای تبریز، کرمان و زنجان سری بزنید مس که زمانی با ارزش ترین سوغاتی این شهرها بود، گویا تمام شده و تنها نامی از راسته های منسوب به این صنعت باقی مانده است. کارشناس رسمی دادگستری صنایع دستی معتقد است از دلایل بی رونقی این صنعت  واردات صنایع دستی بی کیفیت از چین، اشباع بازار ظروف تفلونی و بی توجهی به آموزش در این زمینه است.

اشتغال زایی در صنعت مسگری

اخیرا به دلیل آگاهی مردم نسبت به فواید این فلز ارزشمند و پی بردن به اینکه مشکلاتی نظیر افسردگی، خواب‌آلودگی، نارسایی‌های کلیوی، درد مفاصل، مشکلات پوستی و از همه مهمتر کم خونی از عوارض کمبود مس در بدن است، از اینرو  خرید و فروش ظروف مسی این روزها در بازار افزایش یافته است. هرچند بنا بر گفته کارشناس رسمی دادگستری رشته صنایع دستی در مسیر پر پیچ و خم صنعت مس همچنان مشکلات عدیده ای وجود دارد.

استان زنجان که از مراکز اصلی تولید ظروف مسی در کشورمان است، یش از ۵۰۰ نفر در حوزه مسگري در این استان مشغول به کار هستند. اگر سری به بازار سنتی زنجان بزنید شاهد نوای دلنشین چکش بر مس خواهید بود که نوید بهبود اوضاع بازار است. هنرمندان این صنعت برای رونق بخشیدن به این هنر تلاشی بی وقفه برای افزایش کیفیت و خلاقیت در طراحی ظروف دارند.

ارزش گذاری صنعت مسگری

طبق گفته کارشناس رسمی دادگستری صنایع دستی با تبدبل این صنعت به صنایع آنتیک که امروزه خواهان بیشتری دارد، می تواند موجب افزایش قیمت این محصولات شود که این امر یکی از راهکارهای ممکن برای کمک به هنرمندان این عرصه است و تعداد فعالان این عرصه را بدین صورت می توان افزایش داد تا شاهد احیای بیش از پیش این هنر بود.