در واقع در شرایط بحرانی بیشتر از هر زمان دیگری این امکان وجود دارد که ما از علاقه‌های خود دور شویم.
وقتی از علاقه‌های خود دور می‌شویم، شانس پیشرفت را از دست می‌دهیم. ما در زمینه کاری که به‌آن علاقه نداریم، موقعیت پیشرفت چندانی نخواهیم داشت. به تعبیر دیگر پیشرفت شغلی زمانی حاصل می‌شود که کار مورد علاقه خود را انجام دهیم و این اصل اول است. اما سوالی که همیشه مطرح می‌شود این است که در شرایط اقتصادی فعلی نمی‌توان به علاقه‌ها پرداخت. نمی‌توان همه چیز را ایده آل پیش برد. پس چه کار باید کرد؟
ابتدا بهتر است یک حقیقت را قبول کنیم و آن عدم وجود شرایط ایده‌آل است. یعنی این طبیعت انسانی ما است که به شرایط موجود خود راضی نشویم و اتفاقا همین ویژگی است که باعث پیشرفت می‌شود. ما همیشه آرزویی داریم که در حال رسیدن به آن هستیم. به یک هدف و یا آرزو می‌رسیم و هدف و آرزوی بعدی نمایان می‌شود. بنابراین حتی در ایده‌آل‌ترین شرایط اقتصادی هم نقطه نارضایتی وجود دارد و این طبیعی است. اما در شرایط بحرانی این نارضایتی نمود چند برابر دارد.
مورد دوم این است که وقتی هیچ شرایطی برای پرداختن به کارهای مورد علاقه وجود ندارد یا امکان حرکت به سمت علاقه‌مندی‌ها وجود ندارد بهتر است حداقل و کوچکترین کاری که می‌توان در جهت علاقه‌ها انجام داد را مد نظر قرار داد.
در واقع بهتر است هرگز ارتباط شما با علاقه‌ها قطع نشود حتی اگر این پرداختن به علاقه‌ها در حد خواندن کتاب یا دیدن فیلم باشد. شما در قبال خود و در قبال علاقه‌های خود مسئول هستید و این مسئولیت در زندگی خیلی‌ها گم می‌شود. وقتی شما به‌کار خود علاقه داشته باشید و هر روز کاری را انجام بدهید که به شما رضایت می‌دهد، کیفیت زندگی شما در جنبه‌های مختلف خصوصی، مالی، اجتماعی و حتی فیزیکی افزایش پیدا می‌کند.
بنابراین حتی اگر اکنون در شرایط سختی هستید، ببینید کوچکترین کاری که شما را به علاقه‌هایتان متصل می‌کند چیست؟ آن کار را انجام دهید. این فعالیت مثل تمرین‌های ورزشکاری است که دوباره می‌خواهد به میادین مسابقه بازگردد.
دقت کنید :
شرایط همیشه سخت نمی‌ماند. آمادگی شما کمک می‌کند تا در زمان درست فرصت مناسب را از آن خود کنید.
منبع : Thecoach.ir
