بررسی ازتباط کیفیت راه ها با حوادث و خسارات جاده ای و ریلی توسط کارشناس رسمی دادگستری حمل و نقل و ترابری

با گسترش روزافزون جمعیت و افزایش نیاز آن ها برای بالا بردن سطح کمی و کیفی حمل و نقل، اهمیت بازدهی بهتر و مطلوب تر خدمات شبکه های حمل و نقلی، به طور چشمگیری بیشتر شده است. در این بین، ارائه خدماتی که از بالاترین سطح ابعاد مختلف کیفیت برخوردار باشند، اهمیت بسزایی دارد که بررسی کیفیت راه ها و خسارات ناشی از حوادث، یکی از مهم ترین مقوله های مطرح شده در این باره می باشد. کارشناس رسمی دادگستری حمل و نقل و ترابری قصد دارد تا در این مقاله، به آن بپردازد.

از گذشته تا کنون، حمل و نقل جاده ای و ماشینی، جزو آسان ترین و در دسترس ترین نوع حمل و نقل در بین مسافرین و مردم بوده است. بسط و گسترش جاده ها و مسیرهای مناسب برای ماشین ها نیز زمینه ساز توسعه این نوع تمایل برای جا بجایی بوده است. درواقع رشد دو سویه  جمعیت، و به تبع آن میزان متقاضیان دریافت کننده خدمات حمل و نقل و تعداد خطوط جاده ای، زمینه ساز تمایل به این نوع از حمل و نقل و ارتباطات بوده است. اما موضوع مهمی که در این جا مطرح می شود، کیفیت مسیر ها و نیز خسارات ناشی از حوادث می باشد. اظهار نظر کارشناس دادگستری حمل و نقل و ترابری و بررسی ابعاد مختلف موضوع توسط وی، می تواند راهنمای جامع و کاملی در خصوص شفاف سازی و مشخص نمودن میزان کارآمدی این نوع از حمل و نقل و شاید نیاز جامعه به گسترش هر چه بیشتر و هدفمندتر نوع دیگری از ارتباطات حمل و نقلی باشد.

با مقایسه و بیان معایب و مزایای شبکه خطوط ریلی و جاده ای اعم از ایمن بودن، کمتر بودن میزان تلفات، پایین بودن هزینه ی جابجایی، صرفه جویی در زمان، کاهش میزان آلایندگی و… توسط کارشناس رسمی حمل و نقل و ترابری می توان به این نتیجه رسید که بسط و توسعه این نوع از خطوط حمل و نقل می تواند در تسهیل جابجایی های درون شهری، برون شهری و ترابری راه ها موثر باشد.

اما در این میان، چیزی که از اهمیت بالایی برخوردار است، بررسی کیفیت مسیرها و ارتباط آن با خسارات ناشی از سوانح می باشد. ناکارآمدی مدیران و مسئولین مربوطه در بهبود وضعیت کیفی راه ها، یکی از اصلی ترین عوامل افزاینده حوادث در شبکه خطوط حمل و نقل است. سالانه شاهد درصد بالایی از حوادث رانندگی در جاده هایی هستیم که نکات ایمنی حداقلی اعم از پیچ های تند، فقدان آینه  مناسب در سر این پیچ ها، پهنای غیر استاندارد مسیر، ساختن جاده های پر تردد در مسیل های خطر آفرین و… در آنها رعایت نمی شود و آسیب ها و خسارات بسیاری را بر بدنه تولید ناخالص ملی کشور وارد می کنند.

در مقابل، شاهد چنین کم کاری هایی در خطوط ریلی نیز هستیم که از جمله آن ها می توان به عدم بازسازی ریل ها و پل ها، احداث مسیر در مناطق خطرناک اعم از لبه پرتگاه ها و یا مسیل ها، فقدان علائم و تابلوهای هشدار دهنده کافی در طی مسیر و… اشاره کرد. هم چنین سهل انگاری و خطاهای انسانی از جانب ماموران شبکه حمل و نقل ریلی و قطارها نیز می تواند زمینه ساز بروز سوانح جبران ناپذیری باشد.

در پایان، طبق نظر کارشناس حمل و نقل و ترابری می توان به این نتیجه رسید که علیرغم نیاز بالای کشور به گسترش خطوط شبکه حمل و نقل ریلی درون شهری و برون شهری، باید در جهت بهبود وضعیت راه ها، افزایش کیفیت آن ها و رعایت نکات ایمنی گام برداشت تا از تحمیل شدن سالانه خسارات جانی و مالی ناشی از حوادثی که در پی این سهل انگاری ها به بار می آیند، بر بدنه سرمایه ملی جلوگیری نمود.