هرگز خودت را با کسی مقایسه نکن!

[ad_1]

 در یکی از روزها حیوانات جنگل دور هم جمع شدند تا مدرسه ای درست کنند.
خرگوش، پرنده، سنجاب و مارماهی شورای آموزشی مدرسه را تشکیل دادند.

خرگوش اصرار داشت که دویدن جزء برنامه درسی باشد
پرنده معتقد بود که باید پرواز نیز گنجانده شود
مار ماهی هم به آموزش شنا معتقد بود
و سنجاب اصرار داشت که بالا رفتن از درخت نیز باید در زمره آموزش های مدرسه قرار بگیرد.

سرانجام در شورای مدرسه قرار شد که حیوانات  هـمهء درسـها  را یاد بگیرند.

خرگوش در دویدن نمره بیست گرفت، اما بالا رفتن از درخت برایش دشوار بود. مرتب از پشت به زمین می خورد.
دیری نگذشت که در اثر یکی از این سقوط ها مغزش آسیب دید و
قدرت دویدن را هم از دست داد.

حالا به جای نمره بیست، نمره ده می گرفت
و در بالا رفتن از درخت هم نمره اش از حد صفر بالاتر نمی رفت

پرنده در پرواز عالی بود اما نوبت به دویدن روی زمین که می رسید
نمره خوبی نمی گرفت
مرتب صفر می گرفت و صعود عمودی از تنه و شاخه و
برگ درختها هم برایش سخت بود.

جالب اینجاست که تنها مارماهی کند ذهن و عقب افتاده بود که
می توانست درسهای مدرسه
را تا حدودی انجام دهد و با نمره ضعیف بالا رود!

اما مسئولان مدرسه از این خوشحال بودند که همه دانش آموزان، همه دروس را می خوانند!

عده ای همیشه خواسته یا ناخواسته کوشیده اند تا یک الگوی مشخص را بر ما تحمیل کنند

آنان “ماشین” می خواهند نه “انسان”

آنها می خواهند انسانها را همانطور بسازند که شرکت (( فورد )) اتومبیل می سازد:
روی خط تولید

ولی انسانها روی خط تولید خلق نشده اند
و خداوند هر فردی را منحصر به فرد می آفریند

از باغی می گذری و به یک درخت بلند و عظیم برمی خوری

مقایسه کن: درخت بسیار تنومند و بلند است، ناگهان تو خیلی کوچک هستی
اما اگر مقایسه نکنی، از وجود آن درخت لذت می بری
ابداً مشکلی وجود ندارد!

درخت تنومند است: خوب که چی؟
بگذار تنومند باشد، تو که یک درخت نیستی!

و درختان دیگری هم هستند که چندان تنومند و بزرگ نیستند
ولی هیچ کدام از عقده ی حقارت رنج نمی برند.

من هرگز با درختی برخورد نکرده ام که از عقده ی حقارت یا
از عقده ی خودبزرگ بینی در رنج باشد!
حتی بلندترین درختان هم از عقده خودبزرگ بینی رنج نمی برند، زیرا مقایسه وجود ندارد

انسان مقایسه را خلق می کند، زیرا برای عده ای، نفس کشیدن فقط وقتی ممکن است که مقایسه وجود داشته باشد

ولی آن وقت دو نتیجه وجود دارد: گاهی احساس برتر بودن می کنی و گاهی احساس کهتر بودن
و امکان احساس کهتری بیش از احساس برتری است،
زیرا میلیون ها انسان وجود دارند

کسی از تو زیباتر است، کسی ازتو بلندقدتر است،
کسی از تو قوی تر است و کسی به نظر از تو هوشمندتر است

کسی بیشتر از تو دانش گردآوری کرده است،
کسی موفق تر است، کسی مشهورتر است،
کسی چنان است و دیگری چنین است.

اگر به مقایسه ادامه بدهی، میلیونها انسان…

عقده ی حقارت بزرگی گردآوری می کنی.
ولی اینها واقعاً وجود ندارد، اینها تصورات توست…

زندگی شگفت انگیز است

 به  شرط این که بدانی چطور زندگی کنی

 به شرط این که خودت را بشناسی

و به شرط این که خودت را دوست داشته باشی!