معرفی خودرو
نسل جدید شورولت کروز نسبت به نسل قبلی تفاوت هایی کرده است که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد. وزن خودرو 113 کیلوگرم کم شده است، بدنه ی خودرو هم با فولاد و مواد مخصوص تقویت شده و باعث استحکام 27 درصدی بیشتر نسبت به قبل شده است. پیشرانه ی تزریق مستقیم، توربوشارژدار و 1.4 لیتری و 4 سیلندر جدید با تکنولوژی استارت-استاپ نیروبخش همه ی کروزها خواهد بود . شاسی خودرو هم ارتقا یافته و فنرهای ارتجاعی داخلی جدیدی به کاررفته است. در رابطه با ظاهر خودرو نیز باید گفت که به روز و مدرن بوده و از المان های مخصوص شورولت نظیر خط سقف کوپه مانند و جلوپنجره ی دوتایی خاص شورولت سود می برد. پیشرانه ی جدید کروز 153 اسب بخار قدرت و 220 نیوتن متر گشتاور تولید می کند و صدا و احساس آن قوی تر از دو پیشرانه ی قبلی احساس می شود. شورولت شتاب صفرتا 96 کیلومتر بر ساعت 7.7 ثانیه ای را برای این نسخه تخمین زده است. اگر این تخمین درست باشد (و تخمین های کارخانه عموماً محافظه کارانه بوده است) کروز با اختلافی اندک جلوتر از سیویک دو لیتری با گیربکس دستی قرار می گیرد و تنها نصف ثانیه کندتر از سیویک تورینگ با پیشرانه ی توربوی 1.5 لیتری و 174 اسبی با گیربکس CVT خواهد بود. فوکوس سدان با پیشرانه ی دو لیتری کمی سریع تر بوده و مدل میانه ی جتا با پیشرانه ی 1.8 لیتری توربو شتاب 7.3 ثانیه ای دارد. انتظار نداشته باشید که پیشرانه ی 1.6 لیتری دیزلی که سال آینده بر روی کروز قرار خواهد گرفت سریع تر باشد. (در اوپل این پیشرانه 134 اسب بخار قدرت و 320 نیوتن متر گشتاور دارد.) شتاب گیری با گیربکس 6 سرعته اتوماتیک نرم و راحت بوده اما تنها گله ی بزرگ ما از کروز جدید شیفتر گیربکس دستی است. بالای دسته دنده بزرگ تر از حالت معمول بوده و احساس سنگینی دارد و برای معکوس دادن احساس به کشیدن کم دکمه ی زیر شیفتر است که عتیقه محسوب می شود. همچنین مسیر تعویض دنده ها کمی طولانی بوده و عمل تعویض دنده احساس خیلی سبکی دارد. به نظر می رسد که مهندسان خیلی انتظار زیادی از مصرف کنندگان نداشته اند و توجه زیادی به جزئیات نشان نداده اند. تنها شکایت عمده ی دیگر به محل پدال ترمز مربوط می شود که احساس می شود در ارتفاع بسیار بالاتری قرار دارد.
